حمیده خالقی محمدی؛ افسانه مظفری؛ نسیم مجیدی قهرودی
چکیده
یکی از بخش های جامعه که به دلیل نداشتن سلامتی جسمی، همیشه با محرومیت های زیادی چه در استفاده از خدمات عمومی و شهروندی و چه در حضور فعال در جامعه روبرو می باشند، معلولین آن جامعه می باشند. برخوردهای مبتنی بر تبعیض افراد جامعه نسبت به معلولین، براساس فرضیاتی در مورد معلولین شکل گرفته است که کاملا مغایر با نظر معلولین راجع به پذیرششان ...
بیشتر
یکی از بخش های جامعه که به دلیل نداشتن سلامتی جسمی، همیشه با محرومیت های زیادی چه در استفاده از خدمات عمومی و شهروندی و چه در حضور فعال در جامعه روبرو می باشند، معلولین آن جامعه می باشند. برخوردهای مبتنی بر تبعیض افراد جامعه نسبت به معلولین، براساس فرضیاتی در مورد معلولین شکل گرفته است که کاملا مغایر با نظر معلولین راجع به پذیرششان می باشد. یکی از ابزارهایی که همواره برای تغییر نگرش افراد مورد توجه بوده است، رسانه ها می باشند. در این بین از آنجا که محتوای شبکه های اجتماعی توسط خود جامعه تولید و انتخاب می شود، نسبت به رسانه های یک طرفه مثل تلویزیون، روزنامه ها بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و می توانند سبب تغییر نگرش مردم شوند. در این تحقیق به مطالعه نقش رسانه در تغییر نگرش شهروندان تهرانی بر اساس مدل کوشش درخور پرداخته شده است که منظور از رسانه شبکه های اجتماعی می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد جامعه آماری این تحقیق را شهروندان شهر تهران(افراد ۱۸ سال به بالا) تشکیل می دهند. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد توجه به تولید محتواهای راه محوری در شبکه های اجتماعی، بر نگرش شناختی، عاطفی و آمادگی برای عمل تاثیر گذار است. همچنین توجه به تولید محتواهای راه حاشیه ای شبکه های اجتماعی بر نگرش شناختی و عاطفی تاثیر گذار است لیکن بر نگرش آمادگی برای عمل تاثیری ندارد.
