سعید ذکایی؛ علی خانمحمدی؛ سمیرا نوری
چکیده
دنیاگیری کرونا با ایجاد «وضعیت استثنایی» باعث تسریع«تسلط پزشکی » بر افکار عمومی شد. پانصد فیلم، عکس و متن که توسط کاربران عادی «شبکه‌ی اینستاگرام» در روزهای همه‌گیری بیماری بازنشر شده، بررسی شده‌است. با نشانه‌شناسی این محتواها، رمزگان‌های «خط مقدم، خطوط پشتیبانی و خائنان مبارزه با کرونا» بدست آمده‌است. ...
بیشتر
دنیاگیری کرونا با ایجاد «وضعیت استثنایی» باعث تسریع«تسلط پزشکی » بر افکار عمومی شد. پانصد فیلم، عکس و متن که توسط کاربران عادی «شبکه‌ی اینستاگرام» در روزهای همه‌گیری بیماری بازنشر شده، بررسی شده‌است. با نشانه‌شناسی این محتواها، رمزگان‌های «خط مقدم، خطوط پشتیبانی و خائنان مبارزه با کرونا» بدست آمده‌است. این رمزگان‌ها توامان دارای دال و مدلول‌های فرادست و فرودست است. دال‌های مدافعان سلامت، شهید سلامت، آمادگی رزمندگان و فداکاری کادر درمانی یک روایت «حماسی، قدسی و فرادست» از کادر درمانی به ویژه کادر درمانی زن ارائه می‌دهد. دال‌های«جبهه‌ی خانگی»، «مبارزات مردمی، سازمانی و نهادی» روایتی« امیدوارانه، همدلانه ، یاریگرانه و فرادست» از مبارزه با بیماری ارائه می‌دهد. اما در مقابل دال‌های عدم پشتیبانی از کادر درمانی و فشار روی کادر درمانی روایت «فجیع، غم‌انگیز و فرودست» از روزهای همه‌گیری ارائه می‌کند. در این همه‌گیری، پزشکی بر زندگی روزمره توسط دستورالعمل‌‌های بهداشتی (همچون تعیین گروه آسیب‌پذیر و قرنطینه‌ی خانگی) و بر حافظهی شهروندان توسط «قدسی‌سازی» کادر درمانی تسلط یافت. «مردم بی توجه» و «مسافران نوروزی» دشمن و «شر» پنداشته شده‌است. حافظهی عامیانه «مردم» را بیش از «حکومت» و «نظام بهداشت و درمان» در همه‌گیری بیماری مسئول می‌دانند. این فرافکنی حاصل زیست قدرت و سیاست حافظه که ریشه‌های قدرتِ دانش قدرت پزشکی در ایران را پنهان کرده‌است.
