مینا بهنام
چکیده
در پژوهش حاضر ضمن بازخوانی متن شاهنامه به تبیین اهمیت گیم پلی با اقتباس از شاهنامه در مقولات فرهنگی و بینافرهنگی و در سیطرهای وسیع تر سایر آثار ادبی با قابلیت تبدیل به یک گیم پلی، پرداخته میشود. فرایند اقتباس به عنوان محملی برای بازآفرینی اثر ادبی و تولدی دوباره ضمن آگاهی از تفاوت های ذاتی دو رسانة نوشتاری و دیداری، میتواند کمک ...
بیشتر
در پژوهش حاضر ضمن بازخوانی متن شاهنامه به تبیین اهمیت گیم پلی با اقتباس از شاهنامه در مقولات فرهنگی و بینافرهنگی و در سیطرهای وسیع تر سایر آثار ادبی با قابلیت تبدیل به یک گیم پلی، پرداخته میشود. فرایند اقتباس به عنوان محملی برای بازآفرینی اثر ادبی و تولدی دوباره ضمن آگاهی از تفاوت های ذاتی دو رسانة نوشتاری و دیداری، میتواند کمک شایان توجهی در امر تولید اثر انجام دهد. مسألة پژوهش بررسی چگونگی اقتباس بازی سیاوش از شاهنامه است و تلاش میکند تا با روشی مبتنی بر مشاهدة تجربی و مطالعة کیفی در حوزة دو رسانه، به این پرسش پاسخ دهد که این اقتباس تا چه اندازه منجر به تغییرات ساختی و محتوایی اثر ادبی شده است. با آنکه به نظر میرسد هدف اقتباسگر استفاده از متن و پای بندی بر محتوای آن با تغییراتی به مقتضای تغییر رسانة بازی رایانه ای باشد اما در نهایت آنچه پدیدار می شود به تخریب ساخت و محتوای داستان اصلی و اختلاط مقولات مختلفی از چندین داستان و ماجرا منجر میشود و به بیان دیگر اقتباس تنها نقطة آغازینی برای بازنویسی و بازخوانش اثر ادبی به زبان بازی محسوب میشود.