نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استاد مدرس جهاد دانشگاهی و کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه صدا و سیما-قم، قم، ایران.

2 کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه صدا و سیما-قم، قم، ایران

3 دکتری جامعه‌شناسی و مدرس دانشگاه صدا و سیما-قم، قم، ایران.

چکیده

چکیده
یکپارچگی و ادغام رسانه‌های سنتی و تحولات و تغییرات فناوری‌ها و رسانه‌های نوین باعث همگرایی رسانه‌ای شده است. قطعا همگرایی یکی از مهم‌ترین و در عین‌حال، بحث‌برانگیزترین مفاهیمی بوده است که در دو دهه گذشته، در حوزه صنعت رسانه مطرح شده است؛ به‌طوری که برخی از نظریه‌پردازان در آستانه قرن بیست و یکم، از همگرایی با عنوان انقلاب دوم صنعتی یاد می‌کنند. بنابراین این پدیده، فرآیندی مداوم و در حال پیشرفت است که تمامی حوزه‌های مرتبط با رسانه، از جمله فناوری، صنایع، محتوا و مخاطب را شامل می‌شود. بدین‌ترتیب در این پژوهش مساله این است که روش-های همگرایی میان صدا و سیما و فضای در حوزه تولید محتوا چیست؟ پژوهش حاضر به صورت کیفی انجام شده است. داده‌های پژوهش از طریق مصاحبه عمیق با 12 کارشناس، گردآوری و پس از استخراج و کدگذاری، مقوله‌بندی شده است. در نهایت، در پاسخ به پرسش اصلی پژوهش،راهکارهایی ارائه شد، که عبارتند از: 1- آموزش سواد رسانه‌ای مخاطب 2- تغییر کارکردهای رسانه 3- حذف پارازیت‌ها 4- استفاده متفاوت از هر دو فضای رسانه‌ای 5- تعامل با مخاطب 6- تغییر استراتژی‌ها 7- تغییر سیاست‌ها از طریق طراحی آرایش رسانه‌ای، ایجاد سیاست رسانه‌ای، ایجاد گفتمان مشترک و برخورداری از نیروی متخصص 8- بهره‌مندی از آرشیو غنی، اعتماد اجتماعی و مزیت تشکیلاتی صدا و سیما 9- قابلیت تبدیل شدن و فرآوری محتوا 10- بهره‌مندی از مزیت نعمت تصویر در صدا و سیما 11- استفاده از محتوای مردم ساخت 12- استفاده از سرعت انتشار بالا در فضای مجازی 13- استفاده از موج‌ سازی.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Solutions for convergence between IRIB and cyberspace in content production

نویسندگان [English]

  • peyman bagherpoor 1
  • hossein mousavi 2
  • sayed ali mohammad azarbakhsh 3

1 Qom IRIB University, Qom, Iran.

2 Master of Science in Social Communication, Qom IRIB University, Qom, Iran

3 Qom IRIB University, Qom, Iran

چکیده [English]

Abstract
The integration and integration of traditional media and the developments and changes of new technologies and media have led to media convergence. Convergence has certainly been one of the most important, yet controversial, concepts in the media industry over the past two decades, so that some theorists of the 21st century are already Convergence is referred to as the Second Industrial Revolution. Therefore, this phenomenon is an ongoing and evolving process that encompasses all areas of the media, including technology, industry, content and audiences. So, in this research, the question is what are the methods of convergence between audio and video and space in content production? The present study was a qualitative study. The research data were categorized through in-depth interviews with 12 experts, collected and after extraction and coding. Finally, in response to the main research question, strategies were presented, which are: 1- Training of media literacy of the audience 2- Changing media functions 3- Removing parasites 4- Different use of both media spaces 5- Interacting with the Audience 6- Changing Strategies 7- Changing Policies through Designing Media, Creating Media Policy, Creating Common Discourse, and Having Specialized Power 8- Enjoying Rich Archives, Social Trust, and Advantage Organizational IoT 9- Convertability and content processing 10- Benefit of image and audio benefits 11- Use of people-generated content 12- Use high diffusion rate in our space Azzi 13. Mvj‌ of use.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Media convergence
  • cyberspace
  • content production
  • IRIB
منابع
اکبرزاده جهرمی، سید جمال‌الدین. (1396). «پساتلویزیون در ایران: ارزیابی اقدامات صداوسیما در قبال همگرایی رسانه‌ای»، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، سال سوم، شماره 10
اکبرزاده جهرمی، سید جمال‌الدین. (1395). «پیامدهای همگرایی اینترنت و تلویزیون بر سیاست‌گذاری رسانه‌ای در ایران»، فصلنامه فرهنگ-ارتباطات، دوره 17، شماره 34
البرزی دعوتی، هادی. (1391). «آینده‌پژوهی حضور صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در فضای اینترنت». پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت رسانه، دانشگاه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
خانیکی، هادی و خجیر، یوسف. (1398). «ظرفیت‌ها و چالش‌های شبکه‌های اجتماعی مجازی برای جامعه مدنی ایران»، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، سال پنجم، شماره 17
روشندل، طاهر و کوهی، احمد. (1391). «همگرایی رسانه‌ای (رابطه تولید محتوای اینترنتی توسط کاربران و نحوه تماشای تلویزیون)». مطالعات فرهنگ-ارتباطات، دوره 13، شماره 20.
سیاح‌طاهری، محمدحسین و همکاران. (1394). حقیقت مجازی. تهران: انتشارات شورای عالی فضای مجازی.
طارمی، محمدحسین. (1387). «فضای سایبر؛ آسیب‌ها و مخاطرات»، فصلنامه ره‌آورد نور، شماره 22.
عباس زاده، محمد. (1391). «تأملی بر اعتبار و پایایی در تحقیقات کیفی». جامعه‌شناسی کاربردی، دوره 23، شماره 1.
شاه‌قاسمی، زهره. (1396). «همگرایی رسانه؛ پیشینه تاریخی و آینده پیش رو»، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، تهران.
ضیایی‌پرور، حمید و عقیلی، سید وحید. (1388). «بررسی نفوذ شبکه‌های اجتماعی مجازی در کاربران ایرانی»، رسانه، شماره 80.
کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ قدرت هویت، جلد دوم، ترجمه: حسن چاووشیان، تهران: طرح نو.
کاستلز، مانوئل. (1393). قدرت ارتباطات، ترجمه: حسین بصیریان جهرمی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
مهدی‌زاده، محمد. (1389). نظریه‌های رسانه؛ اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی، تهران: همشهری.
مک کوایل، دنیس. (1385) درآمدی بر نظریۀ ارتباطات جمعی، ترجمۀ: پرویز اجلالی، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
Jenkins, H (2004). “The cultural logic of Media Convergence”, International Journal of culture studies. Vol. 7, No. 1, pp. 33-43.
Jenkins, H (2006). Convergence culture.
Jenkins, H (2008) Convergence culture. Vol. 14, No. 1, pp. 5-12.
Lawson-Borders (2008). Media Organizations And Convergence. Case Studies Of Media Convergence Pioneers.
Mcquail, D (2006) Mcquail s Mass communication theory, sage publications.