نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری علوم ارتباطات و پژوهشگر حوزه رسانه، رشت، ایران.

2 استادیار گروه مشارکت ها و ارتباطات، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، تهران، ایران.

چکیده

بر اساس مطالعات جهانی، رسانه‌های نوین مرزهای اقلیمی و جغرافیایی را از شمول دایره قدرت دولت‌ها و حکومت‌ها خارج می‌سازد. از طریق تأثیرگذاری بر احساس امنیت و آزادی شخصی، مردم را قدرتمند می‌نماید و شکل دادن به عناصر رفتاری انسان را تسهیل می‌کند. این رسانه‌ها بستر لازم برای ظهور بازیگران جدید و رقابت آشکار با قدرت‌های سنتی را فراهم نموده و به‌عنوان ابزاری قدرتمند برای جابجایی قدرت در جوامع سیاسی نقش‌آفرینی می‌کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش رسانه‌های نوین در جابجایی قدرت در جوامع سیاسی است که با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق متشکل از اساتید دانشگاه و کارشناسان رسانه‌ها است. حجم نمونه 402 نفر است که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای سیستماتیک، برگزیده شدند. یافته‌ها نشان داد، همه جنبه‌های رسانه‌های نوین (تلویزیون‌های فراسرزمینی، اینترنت، فضای مجازی، شبکه‌های اجتماعی و روزنامه‌نگاری الکترونیک) در جابجایی قدرت نقش دارند اگرچه میزان نقش‌آفرینی یکسان نیست. از میان رسانه‌های موردبررسی، دو عامل شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنت در گسترش مردم‌سالاری سهم بیشتری دارند. همچنین شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان از طریق افزایش مطالبات مردم و شبکه‌های اجتماعی مجازی با افزایش اطلاعات و آگاهی، میزان مشارکت مردم در روند مردم‌سالاری در جمهوری اسلامی ایران بیشترین نقش را ایفاء می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Influence of New Media on Political Power Transition and Democracy Expansion

نویسندگان [English]

  • Mohammad Borjalizadeh 1
  • ali jafari 2

1 Ph.D. in Communication Sciences and Media Researcher, Rasht, iran.

2 Assistant Professor, Department of participations and Communications, Institute for Educational Studies, Organization for Educational Research and Planning (OERP), Tehran, Iran.

چکیده [English]

Introduction

According to recent studies, "new media" removes climatic and geographical boundaries from the realm of governmental power. It empowers individuals by fostering a sense of personal security and freedom, which in turn facilitates the shaping of human behavioral elements. Thus, "new media" serves as a conduit for new actors to compete with traditional powers and plays a crucial role in shifting power in political societies.
The purpose of this research is to investigate the role of modern media in the transfer of power in political societies and the expansion of democracy. The hypothesis of the research, which seeks to prove the role of modern communication media in the transfer of power in political societies and the expansion of democracy, seeks to answer two main questions: According to the study objective, it will be examined whether modern communication media plays a significant role in both power transfer and democracy promotion. Additionally, the impact of technological advancements in the fields of information and communication on international relations will be studied.

Materials and Methods

In terms of data collection, the study used a nationwide survey employing a researcher-created questionnaire in the descriptive-analytical and quantitative method in 2018. The statistical community consisted of university professors and media experts. Using the Morgan Kersey table, a sample size of 379 people was calculated using systemic cluster sampling. To improve accuracy, the sample size was increased to 402 people. Descriptive statistics, such as prevalence, percentage, average, standard deviation, and variance, were used to summarize and describe the data. To analyze the findings, analytical statistics, such as regression and factor analysis, were employed.
To examine the effect of each dimension of the independent variable "modern media" on changes in the dependent variable "shifting power," this research utilized the universal entry method within the regression equation. Due to the dispersion of the data, the factor analysis method was used to assess the relationship between the democracy variable and the dimensions of modern media.
This study aimed to investigate the relationship between new communication technologies, specifically satellite networks, the internet, virtual space, and their impact on power displacement. In order to ensure validity and accurately compare metrics, various aspects of technology such as satellite networks for audio and video broadcasting, the internet, virtual space, web and mobile social networks, websites, blogs, search engines, and electronic journalism were evaluated for their role in promoting democracy. After data collection, data analysis was conducted using SPSS22 statistical software.

Discussion and Results

The study examined the effect of 32 variables related to modern communication media on the transfer of power and the spread of democracy, utilizing factor analysis. 6 significant factors were identified as the major contributors to the influence of modern media on the transfer of power within political systems through democracy. Furthermore, over 71% of the variation in the relationship between modern communication technologies and the transfer of power in political systems can be explained by the 6 identified factors. Notably, the variables associated with factor 5 displayed the highest factor loadings, while the variables related to cyber journalism exhibited the lowest values. It is significant to note that there are no significant correlations between the 6 identified factors. Additionally, the correlation between the 32 variables can be accounted for through these 6 factors.

Operator of extraterrestrial televisions (satellite)
Operator of extra-territorial televisions (Persian language satellites)
Agent of virtual space
Agent of virtual social networks
Internet (blogs, sites, and search engines)
Agent of cyber journalism

In terms of perceptions of the effectiveness of the democratic flow in the Islamic Republic of Iran, the opinions of the respondents demonstrated that they considered the use of virtual space, social networks and the activities of journalists and extra-territorial televisions to be crucial factors for enhancing information, awareness, and the level of political and social participation in the path of expanding democracy. Moreover, they viewed the Persian language satellite televisions as a factor that increases popular demands. Generally, the aforementioned media variables were perceived as contributing to promoting democracy in the Islamic Republic of Iran.

Conclusions

Based on the results of the factor analysis on 32 variables related to modern communication technologies' effect on the transfer of power in political systems through the spread of democracy, it can be concluded that the researcher's first sub-hypothesis (H1) was confirmed and the alternative hypothesis (H0) was rejected. Specifically, all dimensions of modern communication technologies were found have a role in the transfer of power in political systems through a convergent structure. Hence, the research hypothesis (new communication media in the transfer of power in political systems through the expansion of democracy) was supported by the results of the factor analysis.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • New Media
  • Power Transfer
  • Democracy
  • Political Society
اسماعیلی، حجت و نصراللهی، اکبر. (1394). «بررسی نقش شبکه‌های فارسی‌زبان ماهواره‌ای بر فرهنگ سیاسی جوانان (مطالعه موردی: جوانان مناطق 1 تا 5 شهر تهران)» فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، سال بیست و دوم، شماره 4، صص 139-156.
بابک، اسماعیل. (1388). سراب نبرد نرم در بستر دموکراسی. واکاوی و بررسی چگونگی و چرایی کودتای ناکام مخملی در ایران، تهران: انتشارات درک نو، چاپ سوم.
برجعلی زاده، محمد؛ جعفری، علی و کردی، ناهید. (1400). نقش فناوری‌های نوین ارتباطی در گسترش دیپلماسی در عرصه بین‌الملل، فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، سال بیست و هشتم، شماره 1، صص 65-41.
بریگز، ایسا و برگف، پیتر. (1391). تاریخ اجتماعی رسانه‌ها، ترجمه حسن نمکدوست، تهران: انتشارات همشهری، چاپ اول.
پستمن، نیل. (1372). تکنوپولی تسلیم فرهنگ به تکنولوژی، ترجمه صادق طباطبایی، تهران: انتشارات سروش.
پوردست، زهرا؛ سلطانی نژاد احمد و جمشیدی، محمد حسین. (1395). دگرگونی مفهوم قدرت در پرتو فناوری نوین اطلاعاتی-ارتباطی، دوفصلنامه دانش سیاسی، سال 12، شمارة ا 1، صص، 39 - 79.
تافلر، آلوین. (1370). جابجایی در قدرت؛ دانایی، ثروت و خشونت در آستانه قرن بیست و یکم، تهران: انتشارات گوته.
تافلر، الوین. (1397). موج سوم، مترجم شهیندخت خوارزمی، تهران: نشر نو، چاپ بیست و پنجم.
حسینی پاکدهی، علیرضا. (1373). تکنولوژی‌های ارتباطی و نظام‌های اجتماعی، فصلنامه رسانه، شماره 18، صص، 49-39.
روزنا، جیمز. (1390). انقلاب اطلاعات، امنیت و فناوری‌های جدید، ترجمه علی‌رضا طیب. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
روشندل اربطانی، طاهر؛ صمدی، کبری و قنبری، سعید. (1400). مقایسه کاربردپذیری تارنماهای خبری «بی‌بی‌سی فارسی» و «شبکه خبر» صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه دانشجویان دانشگاه تهران، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، سال هفتم، شمارة 26، صص 168-139.
سیف پور، رضا. (1393). یک مشت شن (قدرت در عصر رسانه‌های نوین)، تهران: انتشارات مبین اندیشه.
شاه قاسمی، احسان. (1385). «مروری بر زمین‌های تأثیر فضای مجازی بر نظریه‌های ارتباطات»، مجله جهانی رسانه، دوره 1، شماره 2، صص، 22-2
صیاد، محمدکاظم؛ امینی، آرمین و طاهری، ابولقاسم. (1399). تهدیدات سایبری و اقدامات امنیتی در فضای مجازی(بررسی رویکردهای ایالات‌متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه امنیت ملی، دوره 10، شماره 38، صص 330-293.
عطاری، داوود. (1395). بررسی نقش شبکه مجازی تلگرام در پیروزی اصلاح‌طلبان در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی شهر تهران ازنظر دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه، استاد راهنما: سید محمد دادگران.
فتاحی، محبوبه. (1390). نقش‌آفرینی جمهوری اسلامی ایران و تروریسم در نظام بین‌الملل (بعد از 11 سپتامبر)؛ راهبردها و رویکردها. پایان‌نامه کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه گیلان.
کاستلز، مانوئل. (1396). شبکه‌های خشم وامید؛ جنبش‌های اجتماعی در عصر اینترنت، ترجمه مجتبی قلی پور، تهران: نشر مرکز.
کاستلز، مانوئل. (1393). قدرت ارتباطات، ترجمه م نجف‌آبادی، تهران: نشر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها
کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (ظهور جامعه شبکه‌ای). ترجمه احد علیقلیان و افشین خاکباز، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلد اول.
کلینتون، هیلاری. (1395). انتخاب‌های سخت، ترجمه امیر قادری، تهران: ملیکان.
کی مور، ریچارد. (1391). دمکراسی در فضای سایبر، ترجمه عبدالرضا زکوت روشندل، مجله رسانه، سال پانزدهم، ش 3. صص، 110-89.
قوام، سید عبدالعلی. (1395). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل. تهران: انتشار سمت، چاپ بیست و سوم.
محمدعلی پور، فریده و نوروزپور، محمدرضا. (1398). دیپلماسی دیجیتال آمریکا در برابر ایران در دوران ریاست جمهوری اوباما، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، سال پنجم، شماره 18، تابستان 1398، صص، 258- 229.
معاونت امور مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. (1383). رسانه‌ها، حوزه عمومی و دمکراسی، فصلنامه مطالعاتی و تحقیقاتی وسایل ارتباط‌جمعی، رسانه، سال 15، شماره 3، صص، 197-1.
معین، محمد. (1386). فرهنگ دوجلدی معین. جلد دوم، چاپ چهارم، تهران: انتشارات ادنا.
مهدی زاده، سیدمهدی. (1392). انقلاب ارتباطات، همگرایی و تعامل. سایت راسخون، قابل بازیابی در سایت: 276907 http://www.rasekhoon.net/article/show/
مهدی زاده طالشی؛ محمد و خوشرو، سید محمدرضا. (1400). استخراج الگوی سبک زندگی ترویجی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان (مورد مطالعاتی: شبکه‌های من و تو و جم)، فصلنامه مطالعات نوین رسانه‌ای، سال هفتم، شماره 26، ص 68-29.
میناوند، محمدقلی. (1385). اینترنت و توسعه سیاسی: حوزه عمومی در فضای سایبرنتیک، فصلنامه پژوهش علوم سیاسی، شماره 2، صص 149-119.
نای، جوزف. (1387). قدرت در عصر اطلاعات، از واقع‌گرایی تا جهانی‌شدن، ترجمه سعید میرترابی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
نقبایی، سید رضا. (1391). دایرة‌المعارف واژگانی ارتباطات، جلد دوم، تهران: انتشارات آوینا.
نورمحمدی، مرتضی و طالبی آرانی، روح‌الله. (1395). گسترش فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات؛ رویکردهای نظری و ملاحظات امنیتی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه پژوهش‌های راهبردی سیاست، سال چهارم، شماره 16، صص، 190-169.
وندایک، جان. (1384). قدرت و سیاست در جامعه شبکه‌ای، اسماعیل یزدان پور، فصلنامه رسانه، سال شانزدهم، شماره 2، صص 161-121
هرسیج، حسین؛ ابراهیمی پور، حوا؛ رهبرقاضی، محمود و ملکان مجید. (1392). بررسی رابطه فضای مجازی با مشارکت سیاسی؛ مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه اصفهان، مجله جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیست‌وچهار، شماره 4، صص، 226-211