نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز مطالعات راهبردی تربیت اسلامی

2 استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

ارتباطات تربیت محور مفهومی نوینی است که از مفاهیم دو گانه ارتباطات انسانی و تربیت دینی الهام گرفته است. با نگرش در مفهوم ارتباطات انسانی از نوع اسلامی می توان به این موضوع اذعان نمود که غالبا در برقراری ارتباطات اعم از چهره به چهره، حضوری، غیرمستقیم، فردی، اجتماعی و....می توان به دو نوع کلی ارتباط پی برد. در هر یک از انواع ارتباط، مسائلی نظیر رشد، تعالی، تربیت وهدایت و...را به وضوح می توان مشاهده نمود. بنابراین، نویسندگان درصدد ارائه پاسخی متقن بدین سوال اساسی می باشند که ارتباطات تربیت محور مبتنی بر چه شاخص هایی است؟ و در ادامه ارتباطات تربیت محور در نظام اسلامی(ایران) دارای چه پیامدهای تربیتی، فرهنگی و ارتباطاتی خواهد بود؟ نتایج پژوهش که بر اساس تحلیل نخبگی یا سوات و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و ابزار پرسشنامه ای تدوین گردیده اند، 59 مولفه اصلی را در راستای طراحی مدل ارتباطات تربیت محور احصاء نموده اند. سپس مولفه ها و با استفاده از تکنیک QSPM مورد تحلیل و ارزیابی دقیق واقع شدند و پس از تبیین و اولویت بندی متغیرها، طرحواره ارتباطات تربیت محور دینی تدوین گردید. نظریه های مورد استفاده در این مقاله نیز مبتنی بر نظریه های تربیت اسلامی علامه مطهری و ارتباطات دینی پروفسور حمید مولانا می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Religious upbringing Communications, Designing Schema (model) of the Upbringing communication According to Islamic thought in Iran

نویسنده [English]

  • Hamed Forouzan 1

چکیده [English]

Network communication training center is a new concept that has been made of two components and parameters of human communication and religious education. With attitude in concept of human communication network in typic of Islamic can be admitted to this thread often both in communicating face to face, in person, indirect, personal, social and communication and etc can be realized in two general types. In each type of Communication, issues such as growth, excellence, education and guidance can be seen clearly.So, in this thesis, the authors seek to provide a certain answer this fundamental question that What are the components of Upbringing communication?
and continue what are the consequences of Upbringing communications in the Islamic Republic of Iran in the educational, cultural and communication? The Results of research that based on an analysis of Swat and utilizes the elite or library studies and questionnaires have been formulated, 59 main component to designing of model Upbringing communication has been extracted. Then the main components was analyzed by using the QSPM techniques and after having defined and prioritized variables, the scheme of Religious Upbringing communications was designed.The theory used in this article is based on the theories of Islamic education by Allameh Motahari and religious communication by Professor Hamid Molana.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Communication
  • Upbringing
  • schemas
  • Islamic society
  • elite analysis
- آزاد، اسدالله. (1387). مفهوم ارتباطات و اطلاعات و میانکش بین آن‌ها. مجله کتابداری و اطلاع‌رسانی، شماره 11.
- بهشتی، احمد. (1384). تربیت از دیدگاه اسلام. قم: ایران.
- پورنقدی، بهزاد. (1388). اخلاق در فناوری اطلاعات و آسیب‌شناسی اخلاق ارتباطات. نشریه اخلاق در علوم و فناوری، شماره 4.
- حاجی صادقی، عبدالله. (1382). انسان کامل در اندیشه مطهر. مجله قبسات، شماره 31.
- حقیقی، محمدرضا. (1392). نقش شبکه‌های مجازی در توسعه رسانه‌های اجتماعی. مجله روابط عمومی، شماره 86.
- خانمحمدی، کریم و رحیمی، داود. (1391). درآمدی بر ارتباطات اسلامی در جامعه دینی، از علم دینی تا ارتباطات دینی. مجله گلستان قرآن، شماره 73.
-دهقانی، رحیم. (1391). تربیت عقلانی، محور اساسی در تبلیغ دینی. مجله پژوهشنامه تربیت تبلیغی، شماره 1.
- ذاکر، عبدالله. (1381). اصول ارتباطات انسانی و روابط عمومی. مجله روابط عمومی، شماره 23.
- رئوفی، محمود. (1389). مؤلفه‌های هویت دینی. مجله دین و ارتباطات، شماره 37.
-کشاورز، سوسن. (1387). شاخص‌ها و آسیب‌های تربیت دینی. مجله تربیت اسلامی، شماره 6.
- مولانا، سید حمید. (1388). در نسبت دین و ارتباطات، درآمدی بر کتاب دین در عصر رسانه نوشته استوارت هوور. ترجمه: علی عامری مهابادی، فتاح محمدی و اسماعیل اسفندیار، قم: مرکز پژوهش‌های اسلامی صداوسیما.
- مطهری، مرتضی. (1374). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: صدرا.
- مهر علی، حمیدرضا. (1384). توسعه ارتباطات جمعی و امنیت ملی. مجله دانش انتظامی، شماره 24.
- نیکزاد، محمود. (1379). مشاوره گروهی. تهران: کیهان.
 
-    Creswell,J. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods, Approaches,
-    Denscombe, Hartyn. (2001). The Good Research Guide: for small scale social research projects, Philadelphia; Biddies publication.
-    Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The qualitative report, Vol 8, No 4.
-    Rogers, E. (2015). A History of Communication Study: A Biographical Approach Ed10, New York: Free Press.
-    Watzlawick, B. (2000). Pragmatics of human communication, Ed11, NewYork: Norton press.
-    Woodside, A and Wilson, E. (2003). case study research methods for theory building, Journal of Business& Zndustrial Marketing, vol. 18, No.6.