نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران

2 کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی جوک‌ها در خصوص توافق هسته‌ای که در شبکه‌های مجازی انتشاریافته‌اند، انجام شده است. مسئله اصلی این تحقیق آشکار کردن سویه‌های ایدئولوژیک و وابستگی این جوک‌ها در خصوص امر هسته‌ای با جناح‌های قدرت است و این سؤال مطرح است که چگونه زبان در مناسبات قدرت در قالب طنز و شوخ‌طبعی چرخش پیدا کرده است و همچون یک امر رهایی‌بخش از تحکم و نظم پایگانی موجود، امکان تفسیرهای متفاوت از گفتمان غالب و تک‌صدا را ایجاد می‌کند. در این مقاله از روش تحلیل گفتمان انتقادی با رویکرد سه‌بعدی فرکلاف، نظریه کارناوال باختین و طنز گروستیک استفاده ‌شده است. بدین منظور تعدادی از جوک‌های هسته‌ای در فضای مجازی تحلیل و بررسی شده‌اند. نتایج نشان داد که خیال‌پردازی حاصل از جنبه‌های ایدئولوژیک زبان جوک، وضعیت موجود را بازنمایی و بازتفسیر می‌کند و به ایجاد، حفظ و تغییر در روابط اجتماعی و کردارهای گفتمانی منتهی می‌گردد. همچنین با توجه به ویژگی‌های متنی آن مشخص شد که تعدادی از آن‌ها، بازتفسیری مثبت و تعدادی نیز بازتفسیری منفی از توافق هسته‌ای دارند. به نظر می‌رسد که بازنمایی مثبت در قالب ایدئولوژی قدرت حاکم (دولت یازدهم) و بازنمایی منفی در قالب ایدئولوژی اصولگرایان شکل‌گرفته است. درواقع، ژانر زبانی جوک در خدمت قدرت قرارگرفته و برای هژمونیک و چندصدایی شدن گفتمان‌های قدرت به کار گرفته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Critical Discourse Analysis of Nuclear Agreements Jokes The Nuclear Agreement Representation in Persian Jokes

نویسندگان [English]

  • sarvenaz torbati 1
  • Amin Mahdavi 2

1 faculty member/ East Tehran Branch, Azad university, Tehran,Iran

2 Master graduated/ Islamic Azad University of tehran, East Tehran Branch

چکیده [English]

The objective of the present research concerns nuclear agreements jokes that have propagated in social networks. The critical issue of this research is to illustrate the ideological aspects and the relationship of these jokes with the political factions in the case of nuclear agreements. The main question is how language shifts to joke and witticism in power relations. Fairclough’s three dimension model of critical discourse analysis is used in this research. Hence a number of jokes in virtual space regarding nuclear agreement have been analyzed. The consequences shows that the fantasy which derives from the ideological aspects of witticism language represents the existing situation and also construct, sustain, and change the social relation and discursive actions. Textual characteristics show positive and negative representation of jokes. The positive representation constructs in the ideology of dominate power (11enth government) and the negative representation construct in the opposition faction (fundamentalism). The genre of joke is in the service of power and is used in order to hegemonies the power discourse.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "critical discourse analysis"
  • "nuclear agreement"
  • "joke"
  • "Fairclough"
  • "ideology"
  • "Bakhtin"
-  باختین. میخاییل. (1387). تخیل مکالمه‌ای: جستارهای درباره زمان، ترجمه: رؤیا پور آذر، تهران: نشر نی.
-  پیروز. غلامرضا؛ حقیقی. مرضیه. (1393). مقاله طنز کارناوالی و بازتاب آن در داستان‌های بهرام صادقی، مجله جامعه‌شناسی هنر و ادبیات، دوره 6، شماره 1.
-  خانیکی. هادی؛ برکت. محیا. (1394). بازنمایی ایدئولوژی های فرهنگی در بازی‌های رایانه‌ای.  فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، 1 (4).
-  رشیدی. صادق؛ صبورنژاد. زهرا. (1394). ستارگان سینما و هویت آنلاین مطالعه نشانه شناختی بازسازی مفهوم ستارگی پس از ایترنت (مطالعه موردی تصاویر منتشر شده در اینستاگرام الناز شاکردوست). فصلنامه مطالعات رسانه های نوین، 1 (3).
-  سلطانی، علی‌اصغر. (1384). قدرت، گفتمان و زبان، تهران: نشر نی.
-  فرقانی، محمدمهدی؛ عبدی، سید عیسی. (1395). بازنمایی زن در جوک‌های جنسیتی؛ تحلیل گفتمان انتقادی جوک‌های جنسیتی در مورد زنان در شبکه‌های موبایلی. مجله مطالعات فرهنگ ارتباطات شماره 33.
-  فرکلاف. نورمن. (1388). مقاله چارچوبی برای تحلیل گفتمان سیاسی در رسانه‌ها، ترجمه: علی‌اصغر سلطانی و محسن ناصری راد، مجله علوم سیاسی. شماره 48.
-  یورگنسن. ماریان؛ فیلیپس. لوئیز. (1389). نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه: هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
 
-   Angenot, Marc. (2004) Social Discourse Analysis: Outlines of a Research Project Yale Journal of Criticism, Number 2, Fall 2004, pp. 199–215. http://www.liquisearch.com/interdiscourse/power_ideology_and_interdiscursive_configuration
-   Chouliaraki, Lilie and Norman Fairclough (1999). Discourse in Late Modernity  Rethinking Critical Discourse Analysis. Edinburgh: Edinburgh University Press.
-   Diabah, Grace and Appiah Amfo, Nana Aba. (2015). Caring supporters or daring usurpers? Representation of women in Akan proverbs. Discourse & Society 26(1): 3–28.
-   Everts, Elisa. (2003). Identifying a particular family humor style: A sociolinguistic discourse analysis. Humor 16(4): 369-412.
-   Fairclough, Norman. (1989). Language and Power. London: Longman.
-   Fairclough, Norman. (1992a). Discourse and Social Change. Cambridge: Polity Press.
-   Fairclough, Norman. (1992b). Intertextuality in Critical Discourse Analysis, Linguistics and Education, 4(3): 269-293.
-   Fairclough, Norman. (1993). Critical Discourse Analysis and the Marketisation of Public Discourse: The Universities. Discourse & Society 4(2): 133–168.
-   Fairclough, Norman. (1995). Media Discourse. London: Edward Arnold.
-   Fairclough, Norman. (2003). Analysing Discourse: Textual Analysis for Social Research. London: Routledge.
-   Fairclough, Norman. (2006). Language and Globalization. London: Routledge.
-   Fairclough, Isable and Fairclough, Norman. (2012). Political Discourse Analysis: A Method for Advanced Students. London: Routledge.
-   Fairclough, Norman. (2014). Language and Power (3rd edition). London: Longman.
-   KhosraviNik, Majid. (2015). Macro and micro legitimation in discourse on Iran’s nuclear programme: The case of Iranian national newspaper Kayhan. Discourse & Society 26(1): 52–73.
-   Sheyholislami, Jaffer. (2001). Critical discourse analysis. Accessed August 12, 2010. http://www.carleton.ca/~jsheyhol/cda.htm
-   Simpson, Paul. (2003). On the discourse of Satire: Toward a Stylistic Model of Satirical humour. Philadelphia: John Benjamins B.V.
Voloshinov, V.N. (1973). Marxism and the Philosophy of language. New York & London: Seminar Press.