مطالعات فضای مجازی و شبکههای اجتماعی
یوسف خجیر
چکیده
با توجه به رشد استفاده از اینستاگرام در حوزه سلامت، این پژوهش درصدد شناسایی کارکرد و کژکارکردی استفاده از اینستاگرام در نظام سلامت از دیدگاه نخبگان دانشگاهی و خبرگان است. این پژوهش از نوع کیفی و روش آن تحلیل مضمون است. برای گرداوری اطلاعات از مصاحبه نیمهساختاریافته و برای پردازش دادهها از کدگذاری کینگ (1998) استفاده شده است. مشارکتکنندگان ...
بیشتر
با توجه به رشد استفاده از اینستاگرام در حوزه سلامت، این پژوهش درصدد شناسایی کارکرد و کژکارکردی استفاده از اینستاگرام در نظام سلامت از دیدگاه نخبگان دانشگاهی و خبرگان است. این پژوهش از نوع کیفی و روش آن تحلیل مضمون است. برای گرداوری اطلاعات از مصاحبه نیمهساختاریافته و برای پردازش دادهها از کدگذاری کینگ (1998) استفاده شده است. مشارکتکنندگان این پژوهش نخبگان دانشگاهی در حوزه ارتباطات سلامت و متخصصان حوزه سلامت بودند. معیار انتخاب نخبگان دانشگاهی تدریس یا پژوهش بیش از 10 سال در حوزه رسانههای جدید و ارتباطات سلامت و در حوزه متخصصان نیز پزشکان یا متخصصان حوزه سلامت که از ظرفیت اینستاگرام در فعالیت تخصصی خود بهصورت حرفهای استفاده میکردند، بود. نمونهگیری به شیوه هدفمند و درمجموع با 20 نفر مصاحبه شد. نتایج نشان داد، کاربردهای اینستاگرام در ارتقای سلامت کاربران، افزایش سطح دانش و آگاهی افراد در زمینه سلامتی، آگاهی دادن در مورد بیماریها و عوارض و فواید داروها، دسترسی به مطالب پزشکی و سلامتی، برقراری مشاوره و ارتباط آنلاین بین پزشک و بیمار است. از کارکردهای منفی استفاده اینستاگرام در بخش سلامت اعتیاد به اینستاگرام، اخبار نادرست و جعلی، خوددرمانی و عدم مراجعه به پزشک، مقاومت در برابر توصیههای پزشکی، مبتلا شدن به مشکلات روحی و روانی، اعتماد بیشازحد به مطالب صفحات سلامتی و پزشکی است. همچنین مشارکتکنندگان براین باورند که با نظارت و ایجاد صفحات معتبر در حوزه پزشکی و سلامتی، ارائه اطلاعات و مطالب معتبر سلامتی، راهنمایی افراد در زمینه سلامتی، ایجاد اعتماد و دسترسی سریع به اینستاگرام میتوان به مرجعسازی اینستاگرام در حوزه سلامت کمک کرد.
یوسف خجیر؛ هادی خانیکی
چکیده
این مقاله به شناسایی ظرفیتها و چالشهای شبکههای اجتماعی مجازی در توسعه جامعه مدنی ایران و نگرش کنشگران مدنی شهر تهران در مورد آنها پرداخته است. این پژوهش از نوع آمیخته و روش آن مصاحبه عمیق و پیمایش بوده است. جامعه آماری در بخش کیفی صاحبنظران دانشگاهی و فعالان مدنی و حزبی که از بین آنها 27 نفر با نمونهگیری هدفمند و در بخش کمی کنشگران ...
بیشتر
این مقاله به شناسایی ظرفیتها و چالشهای شبکههای اجتماعی مجازی در توسعه جامعه مدنی ایران و نگرش کنشگران مدنی شهر تهران در مورد آنها پرداخته است. این پژوهش از نوع آمیخته و روش آن مصاحبه عمیق و پیمایش بوده است. جامعه آماری در بخش کیفی صاحبنظران دانشگاهی و فعالان مدنی و حزبی که از بین آنها 27 نفر با نمونهگیری هدفمند و در بخش کمی کنشگران مدنی شهر تهران که از بین آنها 384 نفر به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافتهها نشان میدهد که صاحبنظران 16 ظرفیت و 12 چالش برای شبکههای اجتماعی در توسعه یا تضعیف جامعه مدنی مطرح کردهاند. کشف همسانی، امکان گفتگو، افشاگری، ایجاد حلقه ارتباطی، کاهش هزینه فعالیتهای مدنی، گرایش زیاد مردم به شبکهها، دسترسی آسان به شهروندان و دستهبندی نظرات آنان، آزادی در تبادل اطلاعات، دفاع از نهاد مدنی، معرفی رفتارهای نابهنجار مدنی، گستره پوشش، ارتباط دوسویه کنشگران، تقویت سرمایه اجتماعی، افزایش قدرت انتخاب از جمله ظرفیتها، اعتیاد مجازی، کلاهبرداری مجازی، غلبه حاشیه بر متن، نافرهیختگی، ضعف استفاده حرفهای، سیاست فیلترینگ، مطالبات مدنی کاذب، وجود روحیه نظارهگری کنترل و نظارت دولت، تسری مشکلات فضای مجازی بر جامعه مدنی، غلبه احساسات بر عقلانیت از جمله چالشهاست. از بین این موارد، کنشگران مدنی شهر تهران مهمترین ظرفیت شبکهها برای جامعه مدنی را گرایش زیاد مردم به شبکهها، دسترسی آسان به شهروندان و دستهبندی نظرات آنان و کاهش هزینه فعالیت-های مدنی و مهمترین چالش را ضعف استفاده حرفهای، سیاست فیلترینگ و انتشار مطالبات مدنی کاذب عنوان کردهاند.