نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه صدا و سیما، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دانشگاه صدا و سیما ، تهران، ایران.

چکیده

تغییرات فناورانه عاملی اساسی در حیات رسانه‌ها و نحوه عملکرد آن‌ها به شمار می‌رود. این مسئله که رسانه‌ها همواره در بستر یک تکنولوژی نوین، ایجادشده‌اند انکارناپذیر است و ظهور رسانه‌های جدید همیشه بر رسانه‌های پیشین تأثیرگذار بوده است. دراین‌بین، تأثیر و تعامل میان تلویزیون و رسانه‌های اجتماعی مبتنی بر بستر اینترنت بسیار موردتوجه قرارگرفته است. مسئله‌ای که می‌توان آن را ذیل نظریه همگرایی رسانه مطرح دانست. پژوهش حاضر در چارچوب همگرایی تلویزیون و فضای مجازی به دنبال شناخت و طراحی الگوی کارکردهای رسانه‌های اجتماعی در برنامه‌سازی تلویزیونی است. این پژوهش به روش ترکیبی نظریه داده بنیاد کلاسیک و مطالعه موردی و بر اساس نمونه‌گیری هدفمند از میان برنامه‌های تلویزیونی شاخص صورت پذیرفته است. پژوهشگران پس از کدگذاری و تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها به احصاء 23 کارکرد پرداختند که درنهایت این کارکردها را ذیل طراحی یک مدل مفهومی ارائه کرده‌اند. این مدل کارکردهای مذکور را در چهار مرحله برنامه‌سازی شامل پیش‌تولید، تولید، پخش و پساپخش تبیین می‌کند. برنامه‌سازان تلویزیون می‌توانند با بهره بردن از یافته‌های این پژوهش، برنامه‌سازی خود را ارتقاء داده و از فرآیند همگرایی رسانه‌ها در تولیدات تلویزیونی خود بهره برند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Designing a model of Convergence and function of social media in television productions

نویسندگان [English]

  • ramin shamsaeiniya 1
  • abouzar khoshbayan 2

1 Assistant Professor, IRIB University, Tehran, Iran.

2 Master of Media Management, IRIB University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Technological changes are a key factor in the life of the media and how they operate. It is an undeniable fact that the media has always been created through the creation of a new technology. And the creation of new media has always had an impact on the past media. Meanwhile, the impact and interaction between TV and social media based on the Internet environment has been very much taken into consideration. Which can be seen as the convergence of the media. The present study in search for understand the role and functions of social media in television productions. This research has been done by classic grounded theory and case studies. And a targeted sampling was used. After analyzing the findings, researchers arrived at the Twenty three functions that ultimately provided them with a conceptual model. This model explains these functions in four phases of production, which includes pre-production, production, broadcast and post-broadcast. Producers of television shows can use their findings to promote their own productions. And use the functions of media convergence in their television productions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • television
  • social media
  • television programming
  • media convergence
  • TV producer
بشیر، حسن؛ و کوهی، احمد. (1391). «تلویزیون و فرهنگ همگرایی رسانه‌ای». مطالعات میان‌رشته‌ای در رسانه و فرهنگ. پاییز. سال 2 شماره 2. صص 83-107.
جهانشاهی، امید. (1394). «رسانه‌های اجتماعی و استراتژی‌های نوظهور رسانه‌های جریان اصلی». رسانه. زمستان. سال 26 شماره 4. صص 33-47
روشندل اربطانی، طاهر؛ و کوهی، احمد. (1391). «همگرایی رسانه‌ای، رابطه تولید محتوای اینترنتی توسط کاربران و نحوه تماشای تلویزیون». مطالعات فرهنگ- ارتباطات. زمستان. سال 13 شماره 20. صص 143-168.
عقیلی، سید وحید؛ و دیندار فرکوش، فیروز. (1386). «مدیریت رسانه در عصر همگرایی رسانه». رسانه. سال 18 شماره 2. صص 80- 109.
فرهنگی، علی اکبر. کروبی، مهدی. صادق وزیری، فراز. (1394) نظریه داده بنیاد کلاسیک؛ شرح مراحل تولید نظریه مرکز ثقل هویت برند توریسم سلامت ایران. فصلنامه مدیریت بازرگانی. دوره 7، شماره 1. صص 145-162
کاستلز، مانوئل. (1393). قدرت ارتباطات. ترجمه: حسین، بصیریان جهرمی تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
لیندلف، تامس؛ و تیلور، برایان. (1392). روش‌های تحقیق کیفی در علوم ارتباطات. ترجمه: عبدالله گیویان تهران: همشهری.
محمدپور، احمد. (1392). ضد روش. جلد اول. تهران: انتشارات جامعه شناسان.
مهدی زاده، سید محمد. (1393). نظریه‌های رسانه اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی. تهران: همشهری.
ویمر، راجر دی و جوزف آر دومنیک (1384). تحقیق در رسانه‌های جمعی. ترجمه کاووس سیدامامی. تهران: انتشارات سروش و مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه‌ای.
Anderson, Monica, and Jingjing Jiang. (2018). “Teens, Social Media & Technology.” Pew Research Center. http://www.pewinternet.org /2018/05 /31/teens- social-media-technology-2018/ (accessed July 12, 2018).
Bulck, Hilde Van den, & Sara Enli, Gunn. (2013). “Flow under Pressure: Television Scheduling and Continuity Techniques as Victims of Media Convergence?” Television & New Media, 449-452.
Casey, Sean. (2017). “2016 Nielsen Social Media Report.” http://www.nielsen.com/us/en/insights/reports/2017/2016-nielsen-social-media-report.html (accessed May 21, 2018).
Deuze, Mark. (2008). “The Professional Identity of Journalists in the Context of Convergence Culture”. Observatorio (obs), 2, 103.
EMarketer. (2018). “More than 75% of Worldwide Video Viewing Is Mobile.”https://www.emarketer.com/newsroom/index.php/threequarters-video-viewing-mobile/ (accessed January 19, 2019).
Erdal, Ivan John (2007). “Researching media convergence and crossmedia News Production Mapping the Field”. Nordicom Review, 28(2), 51-61.
García Avilés, José Alberto (2012). “Roles of Audience Participation in Multiplatform Television: From Fans and Consumers, to Collaborators and Activists”. Participations: Journal of Audiences & Reception Studies, 9(2).
Glaser, B. (1978). Theoretical sensitivity: Advances in the methodology of grounded theory. Sociology Press. Mill Valley, CA.
Glaser, B. (2013). What is grounded theory? It’s online at: http://www.groundedtheory.com/what-is-gt.aspx.
Glaser, B. G. (1992). Basics of grounded theory analysis. Mill Valley, CA, Sociology Press,
Hallvard Moe, Thomas Poell & and José van Dijck (2015). “Rearticulating Audience Engagement: Social Media and Television”. Television & New Media. Volume: 17 issue: 2, page(s): 99-107
Heath, H. & Cowley, S. (2004). Developing a grounded theory approach: A comparison of Glaser and Strauss. International Journal of Nursing Studies, 41(2): 141–150.
James Blake. (2017).Television and the Second Screen: Interactive TV in the age of social participation, Oxford Routledge, 206 pp
Jenkins, Henry (2004). “The Cultural Logic of Media Convergence”. International Journal of Cultural Studies, 7(1), 33-43.
Jenkins, Henry, Mimi Ito, and Dannah Boyd. (2015). Participatory Culture in a Networked Era: A Conversation on Youth, Learning, Commerce, and Politics. London: Polity Press.
Jenkins, Henry. & Deuze, Mark. (2008). “Editorial: Convergence Culture”. The International Journal of Research into New Media Technologies, 14(1), 5-12.
Jenkins, Henry. (2009). “Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century”. London: the MIT press.
Jensen, Jens F. (2005). “Interactive Television: New Genres, New Format, New Content”. The Second Australasian Conference on Interactive Entertainmen (pp. 89-96).
Kietzmann, Jan H. & Hermkens, Kristopher. (2011). “Social Media? Get Serious! Understanding the Functional Building Blocks of Social Media”. Business Horizons (54), 241-251.
Kraut, Robert. & Kiesler, Sara. & Boneva, Bonka. & Shklovski, Irina. (2006). “Examining the Impact of Internet Use on TV Viewing: Details Make a Difference”. London: Oxford University Press.
Merriam, Sharan B. (1988). “Case Study research in Education: A Qualitative Approach”. San Francisco: Jossey-Bass Pub.
Mohd Noor, Khairul Baharein. (2008). “Case Study: A Strategic Research Methodology”. American Journal of Applied Sciences, 5(11), 1602-1604.
Nee, Rebecca Coates. & Barker, Valerie. “Co-viewing Virtually: Social Outcomes of Second Screening with Televised and Streamed Content” Television & New Media. 10.1177/1527476419853450
Nee, Rebecca Coates. & Dozier, David M. (2017). “Second screen effects: Linking Multiscreen Media Use to Television Engagement and Incidental learning”. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 23(2), 214–226.
Rainie, Lee. (2017). “About 6 in 10 Young Adults in U.S. Primarily Use Online Streaming to Watch TV.” Pew Research Center. http://www.pewresearch.org/fact-tank/2017/09/13/about-6-in-10-young-adults-in-u-s-primarily-use-online-streaming-to-watch-tv/ (accessed July 11, 2018).
Schwandt, Thomas A. (1997). “Qualitative inquiry. A Dictionary of Terms. Thousand Oaks”. CA: Sage.
Stenhouse, Lawrence. (1990). “Case Study Methods in Kecves J.P. In Educational Research Methodology and Measurement: An International Handbook” (pp. 54-59). London: pergamon.
Stollfuß, Sven. (2018a). “Is This Social TV 3.0? On Funk and Social Media Policy in German Public Post-television Content Production”. Television & New Media. Volume: 20 issue: 5, page(s): 509-524
Stollfuß, Sven. (2018b). “Between Television, Web and Social Media: On Social TV, about: Kate and Participatory Production in German Public Television.”  Participations: Journal of Audience & Reception Studies 15 (1).
Ureta, Ainara Larrondo. & Fernández, Simón Peña. (2017). “Keeping pace with journalism training in the age of social media and convergence: How worthwhile is it to teach online skills?” Journalism. Volume: 19 issue: 6, page(s): 877-891
Wang, Jin-Liang. & Jackson, Linda A. & Wang, Hai-Zhen. & Gaskin, J. (2015). “Predicting Social Networking Site use: Personality, Attitudes, Motivation and Internet Self-Efficacy” Personality and Individual Differences. (Vol. 80). (PP 119-124)
Yin, Robert K. (1994). “Case Study Research. Design and Methods” (Second ed.). Sage