نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

رسانه به‌مثابه قالبی برای استقبال از تکنولوژی، با تبدیل جوامع به جامعۀ شبکه‌ای مجازی، مجدداً امید دیرینۀ حمل فاصله دولت-ملت را احیا کرده و بسیاری معتقدند شبکه‌های اجتماعی همچون توئیتر، تکوین حوزه عمومی در نقد قدرت سیاسی را محقق نموده‌اند. پژوهش حاضر در پارادایم علوم میان‌رشته‌ای و با روش علوم اجتماعی رایانشی، به بررسی شبکۀ روابط اجتماعی موجود در توئیتر کاربران ایرانی پرداخته و تحقق حوزۀ عمومی را مورد واکاوی قرار داده است. جمع‌بندی پژوهش حاضر آن‌که بستر توئیتر اگرچه بالقوه چنین امکانی را میسّر نموده، اما رصد کنشگری بازیگران فعال، حاکی از عدم نضج حوزۀ عمومی در جامعۀ ایرانی بوده و تنها می‌توان از هموفیلی سیاسی درون اجتماعات پراکنده سخن گفت. آنچه می‌تواند از مسیر تکنولوژی روزنۀ تغییری در این فضای انسانی به وجود آورد، کاربران پل در توئیتر و رابطان میان اتاق‌های اکو هستند که نقش ایشان در رویدادهای مرتبط با شهادت سردار سلیمانی به‌روشنی تبیین و الگوی متغیرهای کیفی آن احصا شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the conditions for the development of the public sphere on the social network Twitter

نویسندگان [English]

  • soha saleh 1
  • Alireza Haddadi 2

1 PhD student at Tehran University, Tehran, Iran.

2 PhD in Sociology of University of Tehran, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The media, as a form of technology, has revived the age-old hope of bridging the nation-state gap by transforming societies into a society of virtual networks, and many believe that social networks such as Twitter have created a public sphere in the critique of political power. The present study, in the paradigm of cognitive interdisciplinary sciences and using the method of computing social sciences, examines the social relations network available on Twitter of Iranian users and examines the realization of the public sphere. The conclusion of the present study is that although the Twitter platform has potentially enabled such a possibility, the observation of the activism of active actors indicates the immaturity of the public sphere in Iranian society and we can only speak of political homophobia within scattered communities. What can make a difference in this human space through the technology of the hole are the bridge users on Twitter and the liaisons between the ECO rooms, whose role in the events related to the martyrdom of Sardar Soleimani is clearly explained, and the pattern of its qualitative variables is included.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Twitter
  • Public Sphere
  • Network
  • homophily
  • Day 98
  • Bridge Users
  1. اشرف‌نظری، علی و قلی‌پور، مجتبی (1397)، رسانه‌های جدید اجتماعی و نقش آن‌ها در بازنمایی کنش‏‌های جمعی: تحلیل واقع‌بینانه انقلاب مصر، مطالعات رسانه‌های نوین، دوره 4، شماره 14، تابستان 1397، صفحه 149-177.

    افتاده، جواد. (1392) ویژگی‌ها و الگوهای رسانه‌های اجتماعی مطالعه موردی: تحلیل شبکه توئیتر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد به راهنمایی هادی خانیکی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

    تامپسون، جان بروکشایر. (1380). رسانه‌ها و مدرنیته: نظریه اجتماعی رسانه‌ها، ویرایش مسعود اوحدی. تهران: سروش.

    حمزه‌لو، نسرین، و مهرداد آشتیانی. (1397). تحلیل شبکه‌های اجتماعی مبانی نظری و ابزارها. تهران: نشر کتاب دانشگاهی.

    راودراد، اعظم، مهری منتظرقائم، و پریسا سرکاتی. (1387). «تفسیر زنان از بازنمایی هویت زنانه در تلویزیون»، تحقیقات فرهنگی ایران 1387 شماره 2.

    علیزاده، حسین، رسول حسین‌زاده و اسلام ناظمی. (1392) «تشخیص اجتماعات ترکیبی در شبکه‌های اجتماعی» نشریه مهندسی برق و الکترونیک ایران 49-60.

    قانعی‌راد، محمدامین و جنادله، علی (1394)، «رویکردهای متعارض درباره تکوین حوزه عمومی در فضای مجازی»، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، دوره 1، شماره 1، صص 29-68 بهار.

    کوهن، جین. (1383). «حوزه عمومی، رسانه‌ها و جامعه مدنی»، تدوین توسط لیدا کاووسی. فصلنامه رسانه، ویژه‌نامه رسانه‌ها و حوزه عمومی شماره 59.

    کرمانی، حسین (1399) برساخت اجتماعی واقعیت در توئیتر فارسی؛ قالب‌بندی شبکه‌ای ارزش‌های سیاسی توسط همگان‌های شبکه‌ای در انتخابات ریاست جمهوری سال 1396، فصلنامه پژوهشنامه علوم سیاسی. دوره 14، شماره 4. صفحه 131-161

    کرمانی، حسین و خانیکی، هادی (1398) هابرماس در تلگرام؛ تحلیل حوزه عمومی و کنش ارتباطی در مکالمه‌های روزنامه‌نگاران ایرانی در رسانه‌های اجتماعی، فصلنامه مطالعات رسانه‌های نوین، دوره 5، شماره 20.

    مهدی‌زاده، سیدمحمد. (1383)، «اینترنت و حوزه عمومی»، فصلنامه رسانه ویژه‌نامه رسانه‌ها و حوزه عمومی، شماره 59

    مهدی‌زاده،‌ شراره و شیفته، منصوره (1398)، تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر تحقق دموکراسی دیجیتال موردمطالعه: دانشجویان دانشگاه مازندران، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دوره 15، شماره 55، تابستان 1398، صفحه 131-151.

    هابرماس، یورگن. (1384). دگرگونی ساختاری حوزه عمومی: کاوشی در باب جامعه بورژوایی. تهران: افکار.

    1. Smith، J.، McPherson، M.، & Smith-Lovin، L. (2014). Social Distance in the United States: Sex، Race، Religion، Age، and Education Homophily among Confidants، 1985 to 2004. American Sociological Review، 26.

    AIEllo، L.، Barrat، A.، Schifanella، R.، Cattuto، C.، Markines، B.، & Menczer، F. (2011). Friendship prediction and homophily in social media. ACM، 37.

    Asif، A.، & Yousufi، M. (2014). Social Media، Arab Spring and its Implications for Pakistan. 8.

    Bakshy، E.، Messing، S.، & Lada، A. (2015). Exposure to ideologically diverse news and opinion on Facebook. Science، 6.

    Barberá، P. (2015). Birds of the Same Feather Tweet Together: Bayesian Ideal Point Estimation Using Twitter Data. Political Analysis، 28.

    Barberá، P.، Jost، J.، & Nagler، J. (2015). Tweeting From Left to Right: Is Online Political Communication More Than an Echo Chamber? psycological scinse، 10.

    Batorski، D.، & Grzywińska، I. (2017). Three dimensions of the public sphere on Facebook. 20.

    Blondel, V., Guillaume, J.-L., Lambiotte, R., & Lefebvre, E. (2008). Fast unfolding of communities in large networks". Journal of Statistical Mechanics: Theory and Experiment. journal Statistical Mechanics: Theory and Experiment, 1-12.

    Boutyline, A., & Willer, R. (2016). The Social Structure of Political Echo Chambers: Variation in Ideological Homophily in Online Networks. Political Psychology, 1-19.

    1. Aggarwal, Charu. )2011(. Social Network Data Analytics. Londen: Springer.

    Cioffi-Revilla، C. (2017). Introduction to Computational Social Science. Virginia: Graduate Texts in Computer Science.

    Colleoni، E.، Rozza، A.، & Arvidsson، A. (2014). Echo Chamber or Public Sphere? Predicting Political Orientation and Measuring Political Homophily in Twitter Using Big Data. Journal of Communication، 25.

    Dahlgren، P. (2005). The Internet، Public Spheres، and Political Communication: Dispersion and Deliberation. 17.

    Fuchs، C. (2014). Social Media and the Public shepre.

    Han، X. (2015). Mining user similarity in online social networks: analysis،modeling and applications. Informatique، Télécommunications et Électronique de Paris.

    Johannessen، M. R. (2014). Political Social Media Sites as Public Sphere: A Case Study of the Norwegian Labour Party. Communications of the Association for Information Systems.

    Khazraee, E. (2019). Mapping the political landscape of Persian Twitter: The case of 2013 presidential election. Big Data & Society, 6(1). https://doi.org/10.1177/2053951719835232

    Kunegis، J. (2016). Handbook of Network Analysis. Landau: arXiv.

    1. Dinh، T.، Li، X.، & T. Thai، M. (2016). Network Clustering via Maximizing Modularity: Approximation Algorithms and Theoretical Limits. arXiv.

    Scott، J. (2000). Social Network Analysis: A Handbook. Londen: SAGE Publications.

    Takikawa، H.، & Nagayoshi، K. (2017). Political Polarization in Social Media: Analysis of the “Twitter Political Field” in Japan. IEEE International Conference on Big Data، (p. 8). Boston، MA، USA.

    McCarthy، Thomas. 1981. The Critical Theory of Jurgen Habermas. s.l. : The MIT Press، 1981.